ฉันเห็นเธอยืนอยู่
ท่ามกลางความผิดหวัง มากมาย
คล้ายว่าทุกอย่างพังทลาย
ความสดใสจางหาย
ถูกผู้คนรอบ ๆ กาย ทำร้ายจนหัวใจแตกสลาย
ความโหดร้ายได้ทำเธอ ผูกใจเจ็บอย่างนั้น
มีบ้างไหมซักคนที่เข้าใจ และไม่มองพี่ผิดไป
แม้ว่ามันไม่มี สิ่งใดทดแทนไออุ่น
ที่มาจากมือทั้งสองที่กุมจับกัน
ฉายทับไปด้วยเรื่องราว
สุดปวดร้าว ให้ใจเธอเจ็บช้ำ
เธอพยายามแล้ว แค่ฉันที่ได้เห็นว่า
ครั้งหนึ่งเธอเคยเข็มแข็ง และอดทนสักแค่ไหน
ไม่เป็นไร ถ้าใจของเธอจะลืม
(ไม่เป็นไร ถ้าใจของเธอจะลืม)
(ไม่เป็นไร ถ้าใจของเธอจะลืม)
ฉันเห็นเธอจมปลัก ท่ามกลางความกดดันที่น่ากลัว
ไม่มีโอกาสแก้ตัว
มัวแต่ตั้งคำถาม
พยายามไปเพียงไหน แต่สุดท้ายทำเพื่อใคร
เลยได้แต่หวัง
ความโหดร้ายได้ทำเธอ ผูกใจเจ็บอย่างนั้น
มีบ้างไหมสักคนที่เข้าใจ ความอัปยศอันเจ็บปวดนั้น
♪
ศักดิ์ศรีค้ำคอ มลายสิ้น
เกิดเป็นมลทิน แม้เธอไม่เคยก่อ
กัดกินจิตใจ ไปจนท้อ
ตัดพ้อ เพียงเพราะทำใครผิดหวัง
ผู้ใดทำเจ็บ อย่าสนใจ
ก้าวเดินต่อไป แม้ลำพัง
ความเศร้าครั้งนั้นที่ยังจำฝัง
ขอให้เธอก้าวผ่านภาพทรงจำ
มีชีวิตเพื่อตัวเองอีกครั้ง
มันไม่มี สิ่งใดทดแทนไออุ่น
ที่มาจากปลายนิ้วมือที่เคยเกี่ยวกัน
ฉายทับไปด้วยเรื่องราว
สุดปวดร้าว ให้ใจเธอเจ็บช้ำ
เธอพยายามแล้ว แค่ฉันที่ได้เห็นว่า
ครั้งหนึ่งเธอเคยเข็มแข็ง และอดทนสักแค่ไหน
ไม่เป็นไร ถ้าใจของเธอจะลืม
(ไม่เป็นไร ถ้าใจของเธอจะลืม)
(ไม่เป็นไร ถ้าใจของเธอนั้นจะลืม)