Straciłem żołnierzy dla ulic
Mimo, że dalej mają stopy na asfalcie
To nawiedzają mnie duchy ludzi, którzy kiedyś byli z nami, a dzisiaj są inni na zawsze
Szukam spokoju na ulicach to jak igła w stogu siana
Nie mogę teraz odpisać, bo jesteśmy w polu mała
Pokaż mi jak oddychać, bo to sztuka zapomniana
W czasach, gdy ludzie od życia wolą tylko poudawać
Co za syf wlewam go w siebie bracie nie od dziś
Nasiąkliśmy takim gównem, że nie potrafimy żyć
Nie chce wracać do przeszłości dzisiaj ja i moje psy
Na pierdolonej ślizgawce, próbując pozbyć się liczb
Z naszych głów, jak nauczyć się być, a nie znów uciekać
Tam gdzie znowu nic nie da się czuć
Jak mam wylać wszystkie łzy, skoro ten ból trzymałem w sobie już tyle dni
Że nie wyrwę go, aż po grób
Na sobie sprzęt, ale niе chce nikomu robić pierdolonej krzywdy
Niе mamy serc weźmiemy do grobu wszystkie blizny
Nie mamy serc
Nie mamy serc
Nie mamy serc mała
Nie mamy serc
Nie mamy serc
Siedzę z moimi ludźmi, to pierdoleni przestępcy
Chce być z nimi najdłużej, bo nie wiem, czy pan wybaczy im grzechy
Mierzyliśmy się z bólem nie oceniaj, czemu tacy jesteśmy
Każdy z nas chowa głęboko lęki
Pisze te wersy, terapeuta nie pomoże mi się wylać tak jak Hennessy
Dziś widzę cię tylko kiedy udaje się śnić
Straciłem żołnierzy dla ulic
Mimo że dalej mają stopy na asfalcie
To nawiedzają mnie duchy ludzi, którzy kiedyś byli z nami, a dzisiaj są inni na zawsze
Na sobie sprzęt, ale nie chce nikomu robić pierdolonej krzywdy
Nie mamy serc weźmiemy do grobu wszystkie blizny
Nie mamy serc
Nie mamy serc
Nie mamy serc mała
Nie mamy serc
Nie mamy serc
Na sobie sprzęt, ale nie chce nikomu robić pierdolonej krzywdy
Nie mamy serc, weźmiemy do grobu wszystkie blizny
Weźmiemy do grobu wszystkie blizny
Nie mamy serc, weźmiemy do grobu wszystkie blizny