І я чакаў сваё адзінае І рушыў побач з ёй Ды частаваў жыццё гадзінамі Наколькі мог ужо Пакуль яшчэ не засціць нам святло, Пакуль не страціў змест, Я навучу цябе як надаваць Тваім памылкам сэнс Ведай Дзе ты ёсць - там і свята! Хто казаў, што занадта Так! Гэта неверагодна, але ж Заставайся нямоднай Паліць у вакно і слухаць музыку Ды шэптам падпяваць Зрабіць пакой сваёю музаю, Ад іншых ратаваць. Адсюль да зор бліжэй, як падаецца, І скрозь шэры дым "Бяжы ці не бяжы!"- казала сэрца, - "Вернешся сюды... раптам" Дзе ты ёсць - там і свята! Хто казаў, што занадта Так! Гэта неверагодна, але ж Заставайся нямоднай Пакуль яшчэ не засціць нам святло, Пакуль не страціў сэнс, Я навучу цябе як надаваць Тваім учынкам змест Дзе ты ёсць - там і свята! Хто казаў, што занадта Так! Гэта неверагодна, але ж Заставайся нямоднай Дзе ты ёсць - там і свята! Хто казаў, што занадта Так! Гэта неверагодна, але ж Заставайся нямоднай