Yol içinde yol Akışa kapılmak isterken uçurtmam Takıldı korkuma, kaçarken boşluktan Sarılıp uyumak isterdim huzura Sonsuz bir yokluktan, çektiğim dumanla Çabaladım onca yıl, onca doğru Kaçtığın anca yığın, anca korku Yaptığın hangi fiil, hangi yoldu Ben değil, benliğim hayli yorgun Yok zaman kal demek için, dibe vurur anılarım geçmişi içip Sorguladım Tanrıma olmadı niçin? Sığamadım aklıma kalbimi geçip Yol yakınken dön dedi bana Tanrım Tüm şehirden tek senin için kaçtım Git peşimden, hayallerim yok artık His yorgun, ten geceleri karanlık Akışa kapılmak isterken uçurtmam Takıldı korkuma, kaçarken boşluktan Sarılıp uyumak isterdim huzura Sonsuz bir yokluktan, çektiğim dumanla Yol içinde yol, dur içinde boğul Köşe bucak boğum, bir dost bile hal hatır sormadı oğlum 30 sene geçti ve korkum yok oldu Acı veren anılardan izleri kovdum Gecelerim 4 duvar, beynimse yorgun Dedim ki Tanrıma; aç yolu ne olur, aç yolu ne olur Akışa kapılmak isterken uçurtmam Takıldı korkuma, kaçarken boşluktan Sarılıp uyumak isterdim huzura Sonsuz bir yokluktan, çektiğim dumanla