Beynimin içinde korku, endişeler hep hakim Serdiğim fikirlerin kıymıkları saplandı Kötülüğün tohumları yer arıyor hücrelerimde Bulduğu delikten kanıma karışıp benim oluyor Kendime küsmekten başka Çare mi var söyle aşka Yoksa süslü kelimelerle Kandırmak mı kendimi? Ruhumu aç bırakırken Zincirlere hapis vuran Karanlıkla ezen ve Işıkla yakan ben beni Geçmiş izi, gelecek sesi silmeliyim her birini Kararmışlar solmuşlar hep yaşadıklarım, yaşadıklarım Yuvarlanır gider yaşam parça parça, yaka paça Sürükleyip durmaz zaman anılar değil, acı kalan Kendime küsmekten başka Çare mi var söyle aşka Yoksa süslü kelimelerle Kandırmak mı kendimi? Ruhumu aç bırakırken Zincirlere hapis vuran Karanlıkla ezen ve Işıkla yakan ben beni