Yaşiyordu şehir Durmaksizin Bize hiç aldirmaksizin Kent kötülükleriydi Yolumuzu kesen Gözyaşimiza bakmaksizin Gençtik heyecanliydik gözümüz kara Biz laftan Anlamazdik Esti rüzğar bilinmedik sokaklarda Kaybolmanin tadina vardik Kaçip parantez açtik Kendimize Koskoca bir dünya Ikimize Tikadim kulağimi Attim gözlüğümü Isterdim ki bu rüya bitmesin Yaktim gemileri çok yol aldim Geri dönüşüm yoktu Soyundum önünde dokunmak güzel Korkmadan kusurlarimdan Bir amazondun sen Vahşi bir ata binmiş Uçardin enginlere doğru Sen özgürüm derdin Ben sana esir Ve belki ben bu yüzden Kahroluyordum Biz kendi romanlarimizi Yorulmadan yazarken Kendi sinemalarimizin Başrol oyucusu olmuştuk Sen özgürüm derdin Ben sana esir Belki ben bu yüzden