ล่ะดอกสะแบงแดงเต็มต้น
คนเมืองเกินเอาบุญใหญ่
โฮมกันบึงพลาญชัย
บุญผะเหวดฮอดแล้ว
ไกล ใกล้กะหลั่งไหล
ละคิดเห็นเด้คนที่นัดน้องไว้
เดือนสี่สิเคียงหมอน
บุญกันหลอนแล้วพอดี
สิสู่ขอน้องรอมื้อ
เสียงกลองยาว
แห่กันหลอนฟ้อนเซิ้งงาม
คนล้นหลามแน่นถนนทุกสาย
คู่หนุ่มสาวควงคู่เรียงราย
แต่บ่มีอ้ายคือขาดอันใด๋จักอย่าง
บุญฟังเทศน์ บุญผะเหวดแห่กันหลอน
เหงาแน่นอนบ่มีอ้ายนั่งข้าง
ยิ่งค่ำลงยิ่งคิดไปหลายอย่าง
คิดไปเหมิดต่าง ต่าง
ฮอดความสัญญากัน
เหลือแฮงหมั่น
เคยสัญญากัน
เคยเว้าอ่อม อ่อม
อ่อม อ่อม หรืออ้ายบ่พร้อม
บ่เห็นแจ้งข่าวคราว
โอ๋ยน้อพี่ความเจ็บปวดรวดร้าว
มันสิอยู่กับไผ
คิดเห็นใจแน่บ่น้อคนคอย
สิจ่อยตายนำเจ้า
จนไปเว้ามเหศักดิ์หลักเมือง
ให้เพิ่นเตื้องเพิ่นส่อย เพิ่นส่อย
จุดธูปเรียบร้อยใจตั้งอธิษฐาน
วานปู่พลาญชัย
มิ่งเมืองยิ่งใหญ่บอกคนเขาไกลให้คืนถิ่น
บอกว่าหลานคอยห่วงหาเป็นอาจิน
หรือเขาลืมสิ้นให้เจ้าปู่ดลใจ
ปู่จ๋าไปดลให้เขาฮู้
ตอนนี้เขามีคู่ หรือว่าเขาอยู่กับใคร
ปู่จงบอกกับเขาด้วยหนา
ทุกเวลาหลานลืมไม่ได้
ขาดเขาหลานเหมือนขาดใจ
ขาดเขาหลานเหมือนขาดใจ
ปู่พลาญชัยช่วยบอกเขาที
เป็นปีเป็นเดือนคอยถ่า
เป็นปีเป็นเดือนคอยถ่า
คำสัญญายังยั้งเก่า เก่า
ใจยังฮักเขาคนเดียวท่อนั้น
นานเมื่อส่วนสิคอย
ฟ้าฮ้องขอยทางกาฬสินธุ์
ฝนตกรินมาถึงบ้านน้อง
มันหมองหัวใจแท้เดอ้าย
แท้เดอ้าย
Поcмотреть все песни артиста
Other albums by the artist