Sumar yfir nóttina sína lagði rós Vökubláir skuggar milli fjalla Og úti var þetta undarlega ljós Og mér heyrðist eins og einhver væri að kalla Í mér var geygur er gekk ég út á hlað Ég sá fákana framhjá mér þjóta 12 hvítir hestar fóru Hvítár forna vað Sá þá fornesku augum á mig gjóta Sturlungar riðu þeysireið á þingið Fremstur var hestur með hringvafið fax Ég sá þetta skýrt hestana og lyngið Allir báru reiðmenn við mjöðmina sax. Það blikað' á hjálma feigðin í lofti lá, Leiðin á ská móti straumi Inn í löngu gengin tíma galdurinn ég sá, 12 hvíta hesta, hlýða taumi Fölhvítir gumar fóru geyst þessa nótt Frá stóðinu reis moldar mökkur Hælar börðu síður bæði títt og ótt Ekki dagsljós og heldur ekki rökkur Sturlungar á þeysireið á þingið Fremstur var hestur með hringvafið fax Ég sá þetta skýrt ána og lyngið Og allir báru reiðmenn við mjöðmina sax. Það dundi í dalnum er hestar hlupu skeið Hófar muldu grjót inn að kviku Ég trúi engin maður hafi áður slíkan reið Augum litið er þeir frá mér viku Ég sá lensur við himininn bera svo hátt Og skildina bundna við bökin Ég sá þetta skýrt þessa Jónsmessu nátt Sagan hvíslaði þeirra var sökin Sturlungar á leið á Lögberg sækja þing Ég gat ekki hreyft mig úr stað 12 hvítir hestar fóru yfir kjarr og lyng Yfir Hvítá riðu hið forna vað.