อยากจะร้องเพลงนี้ให้ใครบางคนได้ฟัง
คนที่้เขานั้นไม่ได้นั่งอยู่ตรงนี้
แม้ว่ามิตรภาพจะผ่านมาหลายปี
ขอให้เพลงนี้ พาเรากลับไปเมื่อวาน
โลกในวันนั้นเหมือนฝันที่ไม่รู้จบ
โลกที่ได้พบ ว่าเราเคยเคียงข้างกัน
จนเมื่อนาฬิกาปลุกฉันขึ้นมาพบวัน
ที่ไม่มี ในวันนี้ ไม่มีเธอ เหมือนวันนั้น
โลกความจริง บางทีเรา ก็ไม่อาจได้พบกัน
ส่งความคิดถึงไปบอกเขาหน่อย
คนไหนที่วันนี้ไม่อยู่ เขาหายไปไหนไม่รู้
ฉันทำเพื่อนหล่นหายไปในเวลา
ความฝันได้กลายเป็นอดีต
เมื่อวันนี้ต้องรู้สึกว่า คิดถึงเพื่อนที่หล่นหายไปในเวลา
อยากจะโทรทางไกล ไปให้ถึงอดีต
ต่อสายความคิด ไปจากปัจจุบัน
ไม่อยากให้นาฬิกา ปลุกฉันขึ้นมาพบวัน
ที่ไม่มี ในวันนี้ ไม่มีเธอ เหมือนวันนั้น
โลกความจริง บางทีเรา ก็ไม่อาจได้พบกัน
ส่งความคิดถึงไปบอกเขาหน่อย
คนไหนที่วันนี้ไม่อยู่ เขาหายไปไหนไม่รู้
ฉันทำเพื่อนหล่นหายไปในเวลา
ความฝันได้กลายเป็นอดีต
เมื่อวันนี้ต้องรู้สึกว่า คิดถึงเพื่อนที่พลัดหลงไปในเวลา
ถ้าใครได้ยินชื่อตัวเองก็ Put your hand up
อยากจะรู้ว่าใครอยู่บ้าง ถ้าว่างช่วยตอบกลับ
นายปิยะไม่ได้มา สงสัยจะไปทำงาน
นายเจอรี่โทรไปตั้งนานไม่ยอมรับโทรศัพท์
นายอดุลไม่มาหรอกครับเขาคงไม่ซื้อชิชา
นายเกรียงไกรไม่มาแล้วเขาอยู่กับภรรยา
นายอภิวัฒน์พอแรปเสร็จแล้วเขาก็คงจะต้องไป
สงสัยจะเหลือแต่นายคนเดียวนั่นแหละนายบอยตรัย
เพราะวันนี้ ฉันกับเธอ ไม่ได้เจอเหมือนวันนั้น
โลกความจริง บางทีเรา ก็ไม่อาจได้พบกัน
ส่งความคิดถึงไปบอกเขาหน่อย
คนไหนที่วันนี้ไม่อยู่ เขาหายไปไหนไม่รู้
ฉันทำเพื่อนหล่นหายไปในเวลา
ความฝันได้กลายเป็นอดีต
เมื่อวันนี้ต้องรู้สึกว่า คิดถึงเพื่อนที่หล่นหายไปในเวลา
วันนี้ไม่มา เพื่อนที่พลัดหลงไปกาลเวลา
ความฝันได้กลายเป็นอดีต
เมื่อวันนี้ต้องรู้สึกว่า คิดถึงเพื่อนที่หล่นหายไปในเวลา