เธอจำได้ไหม สุขเท่าไหร่
ตอนได้มองดาวในยามค่ำคืน
และอุ่นแค่ไหน ตอนที่เหยียบพื้นทราย
สุขเท่าไหร่ เมื่อได้ยินเสียง คลื่นที่ซัด
ให้พรายฟองละมุน กระทบร่างกาย
แล้วมันนานเท่าไหร่
ที่เธอได้สดชื่นกับสีเขียว เป็นครั้งสุดท้าย
เปิดหัวใจ (เธอจะปิดไว้ จะเก็บไว้ จะกดไว้)
ให้ก้าวข้ามไป (ไม่ต้องติดยึด ไม่ลุ่มหลง และก้าวข้ามไป)
ก้าวให้พ้น โลกสมมติ
ที่ยุ่งเหยิงและยื้อยุด ฉุดหัวใจ ของเราไว้
ไปพบเจอ (ก้าวไปให้พบ ไปให้เห็น ไปให้ถึง)
กับสิ่งที่เธอ (จากวันซับซ้อน ที่ซาบซึ้ง จนถึงหัวใจ)
อยากจะพบและลิ้มรส
โลกที่สวยงาม ไม่รู้จบกับเพลงนี้
♪
สุขเท่าไหร่ เมื่อได้ยินเสียง คลื่นที่ซัด
หลับตาให้พรายฟอง กระทบร่างกาย
แล้วมันนานเท่าไหร่
ที่เธอได้สดชื่นกับสีเขียวเป็นครั้งสุดท้าย
เปิดหัวใจ (เธอจะปิดไว้ จะเก็บไว้ จะกดไว้)
ให้ก้าวข้ามไป (ไม่ต้องติดยึด ไม่ลุ่มหลง และก้าวข้ามไป)
ก้าวให้พ้น โลกสมมติ
ที่ยุ่งเหยิงและยื้อยุด ฉุดหัวใจ ของเราไว้
ไปพบเจอ (ก้าวไปให้พบ ไปให้เห็น ไปให้ถึง)
กับสิ่งที่เธอ (จากวันซับซ้อน ที่ซาบซึ้ง จนถึงหัวใจ)
อยากจะพบและลิ้มรส
โลกที่สวยงาม ไม่รู้จบกับเพลงนี้
♪
สุขเท่าไหร่ เมื่อได้ยินเสียง คลื่นที่ซัด
หลับตาให้พรายฟอง กระทบร่างกาย
แล้วมันนานเท่าไหร่
ที่เธอได้สดชื่นกับสีเขียวเป็นครั้งสุดท้าย
เปิดหัวใจ (เธอจะปิดไว้ จะเก็บไว้ จะกดไว้)
ให้ก้าวข้ามไป (ไม่ต้องติดยึด ไม่ลุ่มหลง และก้าวข้ามไป)
ก้าวให้พ้น โลกสมมติ
ที่ยุ่งเหยิงและยื้อยุด ฉุดหัวใจ ของเราไว้
ไปพบเจอ (ก้าวไปให้พบ ไปให้เห็น ไปให้ถึง)
กับสิ่งที่เธอ (จากวันซับซ้อน ที่ซาบซึ้ง จนถึงหัวใจ)
อยากจะพบและลิ้มรส
โลกที่สวยงาม ไม่รู้จบกับเพลงนี้
เปิดหัวใจ (เธอจะปิดไว้ จะเก็บไว้ จะกดไว้)
ให้ก้าวข้ามไป (ไม่ต้องติดยึด ไม่ลุ่มหลง และก้าวข้ามไป)
ก้าวให้พ้น โลกสมมติ
ที่ยุ่งเหยิงและยื้อยุด ฉุดหัวใจ ของเราไว้
ไปพบเจอ (ก้าวไปให้พบ ไปให้เห็น ไปให้ถึง)
กับสิ่งที่เธอ (จากวันซับซ้อน ที่ซาบซึ้ง จนถึงหัวใจ)
อยากจะพบและลิ้มรส
โลกที่สวยงาม ไม่รู้จบกับเพลงนี้