کلافه ام، تموم شدیم واسه بار آخر
باختم، کبود شدم سیاه تو این سالِ آخر
بازم (بازم)، می خوام ببینمت این چه مرضیه دارم؟
خوابم، نمی تونم من پلکامو روی هم بذارم
آدمای تکراری دیگه شده عادت
تو جمعای اجباری نگاهم به ساعت
این جا اما نیستم، راه میرم و خوابم
دو دلی ام، دو دلی ام
الآن تو به فکرمی؟ نمی دونم شاید
با من بودی یا با کَس دیگه بار آخر
چه بدونم، چه ندونم، بگو چیه فالم
دو دلی ام، دو دلی ام
اینه رسمش، قانون و اصلش
دوباره بذرو بکاری، برسه فصلش
مثل تیر به قلبت، یادای قبلت
دوباره مرور می کنی، رو مچ دستت
دوباره، من تا صبح، پای خطِ بعد با تو
بعدشم بچشم طعم تلخِ لباتو
تو سرم، همش خاطراتِ تختِ من و تو
میگی آسونه برای من و سخته برا تو، آه
باز فاز تهدیداست
تعریف کن باز واسه هر کی خواست
خُرد شیم جلوی دوستامون
بگو باز آمارش در بیاد
پس هر قدم من بودم دعوا با مامان بابات
هر دفعه من بودم دوستات و داستانات
هر دفعه من بودم اشک بود رو گونه هات
هر دفعه من بودم، حقمه، ممنونم
آدمای تکراری دیگه شده عادت
تو جمعای اجباری نگاهم به ساعت
این جا اما نیستم، راه میرم و خوابم
دو دلی ام، دو دلی ام
الآن تو به فکرمی؟ نمی دونم شاید
با من بودی یا با کَس دیگه بار آخر
چه بدونم، چه ندونم، بگو چیه فالم
دو دلی ام، دو دلی ام
اینه رسمش، قانون و اصلش
دوباره بذرو بکاری، برسه فصلش
مثل تیر به قلبت، یادای قبلت
دوباره مرور می کنی، رو مچ دستت
آدمای تکراری دیگه شده عادت
تو جمعای اجباری نگاهم به ساعت
این جا اما نیستم، راه میرم و خوابم
دو دلی ام، دو دلی ام
الآن تو به فکرمی؟ نمی دونم شاید
با من بودی یا با کَس دیگه بار آخر
چه بدونم، چه ندونم، بگو چیه فالم
دو دلی ام، دو دلی ام
رفتم، باشه، بدتر میشه حالت
فهمیدم، من میرم، بذار تقصیرم
حالا فکر کن که برمیگردم
اینه رسمش