به درک که قلبِ تو شکسته
اشکِ من در نمیاد یه قطره
صبر و تحملِ من یه لحظه اس
هرکی اومد نصفِ راه برگشته
دورِ من دیوارِ با یه قلعه
حرف زدن با آدما چه سخته
عشق من گیتارِ و یه نغمه
حال میکنم با همین تا دسته
هُل نَده اینور از اونور شلوغ تر
صف سر و تهش معلوم نیست کدوم وَر
مشتری دنبالِ جنسِ گرون تر
با جیبِ خالی از اینور به اونور
فحش میدی بِده ولی آدم باش لطفا
جُک نگو جاش یه کم جدی و خونسرد
میشینی کامل پایِ همه حرفام
میشکَنی راحت با فشارِ دستام
رد پایِ من هرجا بری هست
آهنگامو حفظی وقتی تا دسته ای مست
خیلی دل بخواهی میارمت تو قِصه ام
میکِشمت پایین من مارِ تو پِله ام
من دسته گل نیستم، نمیخوام باشم الگو
فقط فکرِ خویشَم، سمتِ هدفا پر رو
اگه شدی بِم نزدیک، چون که خودِ من خواستم
هرچی قلب بود نازک، بی رحم شکافتم
به درک که قلبِ تو شکسته
اشکِ من در نمیاد یه قطره
صبر و تحملِ من یه لحظه اس
هر کی اومد نصفِ راه برگشته
دورِ من دیوارِ با یه قلعه
حرف زدن با آدما چه سخته
عشق من گیتارِ و یه نغمه
حال میکنم با همین تا دسته
هرکی یجوره دیگه
منم این، همین قدر بد
حال منم اینجوری خوبه
دور از تو، دور از همه
دستِ خودم نیس جوشی ام
نه اهلِ مُدارا نه اهلِ چشم پوشی ام
بفروشینم ده تایی بریزین
من همیشه جلو گاوا قرمز پوشیدم
من و سنگ عشقِ شیشه کرد
یه قلب دارم که باهاش حس نمیشه کرد
یه تئوری مغرور تومه
میگه تو خاکِ دشمن دنبالِ زندگی بگرد
من نَبَرم تو هم نمیبَری
خودم نخوام هیچی اَ خودم نمیفهمی
تو دلِ کوهم قُد بی آب و غذا
وابسته به چوپون تو گَله میچری
خلافِ جهتِ این رودخونه هام
چراغِ سبزتون نمیندازه نور تو چشام
ترجیح میدم ولگرد بمیرم
تا اینکه داشته باشم نون تو حصار
بیخیالِ من شین برین
سگاتونو سمتم کیش بدین
مستثنام از هر سیستمی
نمره میخوام و پُرم اَ غلط دیکته ای
یه پسرِ همیشه تو اَخم
معتادِ تنهایی عاشقِ غریبه بودن
میخوام فقط به خودم شبیه بمونم
من همینم همین قد بد همینه موودم
به درک که قلبِ تو شکسته
اشکِ من در نمیاد یه قطره
صبر و تحملِ من یه لحظه اس
هرکی اومد نصفِ راه برگشته
دورِ من دیوارِ با یه قلعه
حرف زدن با آدما چه سخته
عشق من گیتارِ و یه نغمه
حال میکنم با همین تا دسته
سخت شو، آره سخت خوبه
بهت میاد، آره بهت میاد
رَد شو، آره رَد خوبه
بهت میاد، آره بهت میاد
به درک که قلبِ تو شکسته
اشکِ من در نمیاد یه قطره
صبر و تحملِ من یه لحظه اس
هرکی اومد نصفِ راه برگشته
دورِ من دیوارِ با یه قلعه
حرف زدن با آدما چه سخته
عشق من گیتارِ و یه نغمه
حال میکنم با همین تا دسته