خرابم استانبول هر بار که میام
خطای سفید رو دریای سیاه
بچه هاشم دارن هوامو زیاد
دارم به شهرت من هرجا اعتیاد
امسال کجاییم استانبول
ده هزار نفره یه جا پر
امسال کجاییم استانبول
میخونن حفظن ورسامو
رسیدم توی اورا آرنا
دخترا همه دور باتل ها
این رپه بیبی بود، بزرگ شدش خیلی زود
بازی تو لیگ پاپ شده کار ما
رپو رسوندیم از نطفه تا اینجا
نپرس که چه شکلی بود
رسیدیم آخر به استیج نور
هرکیم که اول مسخره کرد
بدنش گرفته از تنه درد
وقتی که میکردم وطن و ترک
نمیدونستم میان از هر ور شهر
مارو ببینن مریضی کارو بگیرن
موزیکی که آبو گلی کرد، هیپ هاپو ملی کرد
نگام الان به اون دوراست
سلامتی هرکی موند رو پاش
یکی دیگه ام سلامتی خودمون
تا کسی نمونه رو مود فالش
خرابم استانبول هر بار که میام
خطای سفید رو دریای سیاه
بچه هاشم دارن هوامو زیاد
دارم به شهرت من هرجا اعتیاد
خوش حالم استانبول هر بار که میام
دوست نداره دافم هواشو زیاد
ترافیکش روی مخم نمیره
چون شلوغی سرم صد تای ایناست
پشت صحنه جلومو میگیره میگه با موزیکات دارم خاطره من
ته دلم واسش نگرانم، یه وقت بگا نره اون بخاطر من
فاصله کم بین من و شما
انگار همیشه باهم و هنوز جدا
بخشیدین همه گناهامو، وقتی شاکیه سرش هنوز خدا
دیگه خستم من از این کصشرا
نیستم من اون سپی رو پوستر ها
این طرفا که همه چی زشته
تنها ترسم از خوشگلاست
بازم استانبول دم دریاییم
میشه رنگ پل توی شب عوض
فرق کردیم ماها هردومون
دیگه مثه قبلی نیست هر دفعه اش
الان دغدغه ام, اینه خوب باشم
تو این شهری که ماله بدترس
مود سیگار شب تو هتل
که تا نصفه باز میشه پنجره اش
خرابم استانبول هر بار که میام
خطای سفید رو دریای سیاه
بچه هاشم دارن هوامو زیاد
دارم به شهرت من هرجا اعتیاد
یه چیزیو شروع میکنی, چون ته خودت حسش کردی
هرچی داریو پاش میذاری, یه چیز جدید میاری
چندبار میخوری زمین باز پا میشی
کم کم میبینی داره جون میگیره, بیشتر میری براش
یهو میبینی چیزی که میخواستی شده, کارت رو گرفتن
تورو فهمیدن, با عشقی که بهت میدن ادامه میدی
سعی تو بیشتر میکنی تا بهتر و بهتر شی
یه روز میرسه میبینی از اون چیزی هم که فکر میکردی
این بچه ای که به دنیا آوردی بزرگتر شده
از محال ترین آرزوتم رد شدی
جلوت پر نوره, پر آدمه
دست میزنن برات, جیغ میکشن
اونجاست که سخته خودتو گم نکنی
خودتو بهتر نبینی, فکر میکنی دنیا فقط و فقط مال توئه
ولی باید یادت بمونه هرچی بالاتر میرسی
روزی که پرت شی سقوطت سنگین تره
سقوطت بی رحم تره, جوری میزننت که هیچوقت فکرشم نمیکردی
میبینی یه سری آدمای دورت که بهشون خیلی هم خوبی کردی
همشون ته دلشون از موفقیتت نفرت داشتن
بی صبرانه منتظر همچین روزی بودن
چیزی که یاد گرفتم اون روز, نباید توام تنفر و حس انتقام رو
تو خودت بپرورونی
باید چند قدم بری عقب از دور به خودت به دورت نگاه کنی
شاید اونا هم تو یه چیزایی حق داشتن
وقت سرمایه گذاری رو خودت میشه
رو فکرت, بدنت, قلبت
باید باز پاشی, اما این دفعه یه جور دیگه
پخته تر،
افتاده تر، مصمم تر
فاصله عشقو نفرت به ضخامت یه صفحه است
مهم اینه که تو قلبت نذاری این صفحه
عشقو ازت بگیره
نور باید همیشه بتابه
بزرگترین درسی که گرفتم این مدت
برای بیداری هیچ ساعتی کوک نیست