قبلاً خودمو جلو آینه میشناختم
الان از تو مُردم و از این آدم بیزارم
من دیگه گمِ گم شدم
بدم میاد دیگه از خودم
تنهام با این که همه چی دارم
چند وقته که رفته همه چی یادم
از رنگ لبای تو تا طمع سیگارم
دیگه خسته م از رویاهام و شبا بیدارم
کرده این غمه چیکارم
من، جوونیمو توی آینه ها گذاشتم
آتیشمو توی پایپِ جا گذاشتم
همش دنبال صبری که نداشتم
پیِ سایۀ اون سروی که نکاشتم
،الان برام شب
نور bottle ها رو table ها میرقصه
فرشته ها دوره من hater ها دور دسته
چرا نمیشه که حس من عوض شه
دِله آرامشو کِی میخواد بلد شه
چند وقته الان standby ام
رفیقامم بییخالش، اسماً پایه-ن
تا همینجام که رسیدم اسفند باید دود بکنی
چون نمُردم و قسمت شاید بود
قبلاً خودمو جلو آینه میشناختم
الان از تو مُردم و از این آدم بیزارم
من دیگه گمِ گم شدم
بدم میاد دیگه از خودم
تنهام با این که همه
چی دارم
همه چی دارم
همه چی دارم
تنهام با این که همه چی دارم
خدا کمدین و دنیا بهترین جوکش
اون شب مث که بد بوده یکمی کُکِش
کدوم مریض ما رو آفریده؟
هه، منو شخصاً که واقعاً ریده
چون، مغرور و غد و لجبازم
از وقتی که بین کل شهر آسم
کلم شد گنده تر بازم
دنبال جنگم دو تا سربازم
سر موزیک دوستام دونه دونه می رن
جوری که باهاشون اصن رو به رو نمی شم
آره، از مهراد تا بهزاد
حرف نزدیم شش سال ما انگار
زدو می کنیم بالاجبار ما انکار
ایران مال ما شد هکتار تا هکتار
غرورمون نداشت ارزششو
که، گروهمون ول کنه ارتششو
قبلاً خودمو جلو آینه میشناختم
الان از تو مُردم و از این آدم بیزارم
من دیگه گمِ گم شدم
بدم میاد دیگه از خودم
تنهام با این که، همه چی دارم
این روزا دردا زیادترن
رفیقمن تنهاییام فقط
از آدما حتی میاد بدم
اون که با خودش تو جنگه زیاد، منم
تو آینه بشکن اون که رو به روته من نیستم
تو آینه بشکن اون که جلو روته من نیستم
تو آینه بشکن، آینه بشکن
خسته شدم بس که دیگه رو به رومی از دیشب
آرزوم بود بشم یه روز امروزه خودم
نمی دونستم قراره بسوزه دورم
آره همه شمعیم، هرچی پُرنور تر
اشکمون بیشتر، میگذره عمر زودتر
هنوز آینه صافه، این چهره چروک تر
ابرقدرتِ داغون، عینِ بلوک شرق
برا خودمم گاهی وقت ندارم
کشوری ام که نه پایتخت ندارم
صدام میشه از هر باندی پخش
ولی این پرواز نداره باندی تهش
میخوام تو ارتفاع بمیرم
برم پیش بابام و باهاش یه جا بشینم
دیگه این زمینِ خاکی ـو نمی خوام
زیر نور بودم امروز تاریکه که میخوام بیام
منِ لجن کی ام؟ یه آدم بداخلاق نچسبی ام
صدام همه خونه ها، خودم تو قرنطیه م
قبلاً خودمو جلو آینه میشناختم
الان از تو مُردم و از این آدم بیزارم
من دیگه گمِ گم شدم
بدم میاد دیگه از خودم
تنهام با این که، همه چی دارم
چی دارم
همه چی دارم
همه چی دارم