دیگه نمیفهمم، مغزِ داغونه
تازه فهمیدم که هفته رفته چهار روزش
کی میگه سختِ خیلی هم خوب آره آسونه
زندگی وقتی یادت بره قانونش
تو بودی صدای عربده نمی اومد از این اتاق
مامانم صدا خندمو میشنید نه جیغو داد
منم تو فکرم نبود همش لعنتی کجایی؟
کجایی؟ خستم از این اوضا
فقط بگم من یه چی بهت
میفهمم چشی چته
گذاشتی رفتی که چی بشه؟
مغزم دیگه نمیکشه
بریدیم ولی بود دوخته خودم
کار گذاشتم روت سوبله مٌخم
تو این باغا نبودم
یهو دیدم باغبونم دارم میدم هر روز کود به گُلم
یادش بخیر آخرِ شب روی سطحِ آینه
میکشیدی یه چیز انگار نقشه آلپه
هر چی میری بالا نمیرسی تهش چشات گرد میشه
نمیزدی شبا لب به شام بیبی گرل
هر سکانس هی میره
هنوزم بالا تختِ خواب عکسِ ما هستشا
چقدر خنده داره
کدوم کوچه ها به تو راه دارن هی
کدوم گوشا به تو راز دارن
آنن بگو وگرنه نمیبره خوابم به زور
کدوم کوچه ها به تو راه دارن
کدوم گوشا به تو راز دارن
آنن بگو وگرنه نمیبره خوابم به زور
فیلم دیدن شب کاره ما بود
تا که بشه لپ تاپ خاموش
چشا مثل ومپایرا خون
بعد حرفهای آروم بعد
پاک کنی رنگای ناخون بعد
بیهوشیمو شستای پامون بره لای شستای پامون
دلم تنگ شده که ببینمت از پنج سانتی
این همه خاطره ما داشتم
حیف که این همه عکس ننداختیم
دنبالِ یه عاشق واقعی
یکیم که هس نشناختیش
همه چی خوب بود الان چی بگم
بشینم بگم بد شانسیم
میگن همه دوستم کوشش این دختر که روی میز عکسش هس
این که باتـِ اون که نیست
میگم که خوب ببین، یادمه رفت یه جمعه ای
بعدم کلی بهونه آورد و من نه حتی جمله نگفتم
بر نیامدم از عهدش
میگفتم چرا میگفت من نمیدونم نپرس پس
منم که تعطیلم خوب ترجیح دادم نپرسم
توام که پی شو نگیر نه تو روم نه پشت سر
کدوم کوچه ها به تو راه دارن
کدوم گوشا به تو راز دارن
آنن بگو وگرنه نمیبره خوابم به زور
کدوم کوچه ها به تو راه دارن
کدوم گوشا به تو راز دارن
آنن بگو وگرنه نمیبره خوابم به زور