ผูกสมัครรักน้องมานาน
หญิงใดไม่ปาน
ลูกสาวแม่เลย
แก่นจริงยิ่งไปกว่าใคร
หลงลืมไม่ได้ทรามเชย
รักไม่กล้าเอ่ย
นานแล้วเคยชอบกันมา
คิดจะหมั้นแก้วตา
พี่จนหนักหนา
เกรงว่าแม่ยายจะชัง
แม่สรรค์กำเหนิด
เกิดลูกสาวสวยหรู
ทำบุญใดอยากรู้
กุศลจึงสร้าง
วัยน้องสิบหกขวบปี
สมส่วนโสภี
พวกผู้ชายต่างหวัง
เก่งกาจสามารถจอมคน
ทั้งแก่นแสนซน
หน้ามนเก๋จัง
หลงรักน้อง
อัดแน่นในอก
เหมือนตกขุมนรก
หัวอกพี่แทบพัง
สุดขมขื่น
เมื่อชายอื่นควงน้อง
หว่านด้วยเงินทอง
น้องก็เพ้อคลั่ง
จะควงใครเขา
อย่าให้เปลืองตัว
ด้วยลิ้นชายชั่ว
ที่ใช้เงินอำพราง
เขาเสียสตางค์
และนั่นก็หวังตัวน้อง
พี่น่ะจนเงินทอง
มองความดีพี่บ้าง
จะปิดประตูหัวใจ
ไม่ให้เข้า
พี่เต็มใจนอนเฝ้า
ทั้งทางประตูหน้าต่าง
ถึงแม้พี่ถือหน้าไพ่เหนือ
แต่ตัวเก็งพี่เหลือ
เหมือนใกล้เกลือกินด่าง
อย่าหลงผิด
เลยนะคนดี
จงนึกถึงพี่
ก่อนน้ำตาน้องหลั่ง
จะรักเจ้าเหมือนบ่าว
ที่ภักดี
ขอเพียงปราณี
อย่าให้พี่ผิดหวัง
จะขอน้อง
ให้สมศักดิ์ศรี
อย่าทำให้พี่
ต้องรอคอยฝันค้าง
ถึงแม่น้องจะชังตัวพี่
ขอเพียงคนดี
จงโอนใจมาบ้าง
ลูกสาวใครหนอ
ขอนะคนสวย
สงสารพี่นะ
โอ้น้องจ๊ะคนสวย
สองแขนพี่จะช่วย
เป็นกำแพงกั้นกลาง
เอ๊ย โอ ละหน่าย
โอ ละหน่าย หน่อยเอย
รักพี่มั่นทรามเชย
อย่าทำเมินเฉย
เยาะเย้ย
ล่ะให้พี่ตรอมใจตาย
Поcмотреть все песни артиста
Other albums by the artist