Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat
(Aydınlat)
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık
Değme düşerim (ya), ışık bile benim için üşenir (ey)
Keriz mi neyim? Sonu görüp yine sona giderim
Ama bu zora gider artık, olurunu bileyim hayatın hey, her şeyin kobayı gibiyim
Bi' de sorayım hesabı, bi' kerelik de değil, bana bir şey söyleyin yaşıyo' mu bu garip birey?
Taşıyorum her yükü tek (tek), gözlerim alıştı bu karanlığa pek (ben)
Sözlerim ateş eder ölüsüne çek, söylerim söyleyemediğini de hep
Sokağımda gölgeler, hepsiyle cenk, bir elim huzurda, bir elim savaşta hep
Tansiyonun sonu gelmeyecek gibi, bendeki öfkeyi kim yenecek?
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat
(Aydınlat)
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık
Bi' gün istemsiz gördüm
Namerdin gerçeği yüzümüze sövdü
Giden gider ama benim için hepsi öldü (ya)
Basit olabilir ama gerçek bi' döngü
Nasıl acımasız olunurmuş onu gördüm
Tokadını eksiltmedi yüzümüzden kördüğüm kader
Öldüğüm kadar yaşasaydım bana yeterdi
Neden, neden? Sormak da keder
Kara günlerden geçtim, deli yollardan aştım
Yüce dağlardan uçtum, beni durdurmaya yetmedi bu keder
Daha kendimden geçsem, yine yanlış yol seçsem
En yüksekten düşsem, beni durdurmaya yetmez bu keder
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat
(Aydınlat)
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme, bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık