PMC, Patron man
Hep bir şeyler eksik
Hiç bitmeyen bir yalnızlık
Yenmek tatminim sandım
Sorma ben kendimi kandırmışım, (aha, aha)
Sarsıntılar artçı, (ey)
Kader çok inatçı
Bir çift sözün ağırlığını
Hala tartamaz bir tartı, (brr)
Mutluluk bir yemek
Hayat bitmeyen bi' toplantı
Bana bu yemeklerden sadece kırıntılar kaldı
Her şeyim var sanardım oysa kazandığım zamanlar
Ama çoktan eksilmişti geçmişten yanımda kalanlar, (ye, ye)
Her güçlükte cayması
Kor düştüğünde yakmasından
Ruhum delik deşik
Zor düştüğünde kalkması
Bana aşkı dilettirdi gördüğüm her yıldız kayması
Kalbim surlarla çevrelendi
Hırsızlara kalmadı, (ye, ye, ye)
Yalnızlığım dеmirbaşım sebebi ne şansımın
Zamanla soğur yangınım
Bu sanki doğum sancısı
Bеnzettiler deliye
Hiç sorma moruk aynısı
Hiç boş yok yorum kaygısız
Kim dost sor sonuç aynı mı?
Issız bi' adada elmas gibi parlarım, (ey)
Ve kankasıyım karanlığın
Yalnızlığım demirbaşım
Sabır yok kimseye
Çözülmez hayatın
Alınma gücenme
Dayandın bayadır, (sabır yok, yok, yok)
Kalbime uzunca dönmeyip susunca
Birde böyle kalınca, (sabır yok, yok, yok)
Derinden ağladım
Sabır yok hiç kimseye
Sen var gücünle koş
Baktım dönüp dönüp sinsiye
Hiç tahammülüm yok
Hep karıncalı ekran
Bak bu gözüm hep kan
Kavuşuruz mutluluğum biz belki bir gün
Tekrar
Sükuneti sağlasam da
Tüken'cektim az daha
Hüznüm olmuş falçata
Dürter gelip kalçadan
Siz sürtükleri sallayanlar
Üzüldükçe darmadağın
Tükürdüğünü yaladın
Bak süzüldükçe sayfalar
Bu aşkın adı beladır, (bela)
Kemik kırar kelamı, (kela)
Sonsuz mutluluk vaat eder
Esirgerken selamı, (selamı)
Hep gönül gözüm kapalı
Ya da gördüğünden yaralı
Ömür kömür gibi yandı
Sövdüğümden bayadır
Issız bi' adada elmas gibi parlarım, (ey)
Ve kankasıyım karanlığın
Yalnızlığım demirbaşım
Sabır yok kimseye
Çözülmez hayatın
Alınma gücenme
Dayandın bayadır, (sabır yok, yok, yok)
Kalbime uzunca dönmeyip susunca
Birde böyle kalınca, (sabır yok, yok, yok)
Derinden ağladım