Kaderim desen degil, olmaz ki böyle sey...
Yüzüm anlamis beni; yalandan bir nese.
Kime yalvaririm bilinmez bu uçurumda.
Düssem kolumu kanadimi kirarim ama ne umurunda?
Düserimde yollara bekler misin beni?
Yakamda ellerin; 'git artik!" der gibi...
Kime yar dedigin bilinmez, öldürsen ayni...
Yatagin ölüm gibi tipki dokundugun her yerin baskasinin...
Nakarat (Sancak):
Ask yine var,
Yine var, yine var sen giderken
Ask yine var
Yine var, yine var terk ederken
Ask yine var
Yine var, yine var biz biterken
Ask yine var
Yine var yine var.
Utanma göz yasindan ama herkesle de aglama
Sen ve ben. yani biz. ya kaderimiz de yoksa?
Öyle ya, giden de sen oldun hosça kalan da.
Sonra dedim; kazanmakta kader de yokmus, aldirma.
Sence nefes alip vermek midir hayat dedikleri?
Bir kadeh mi son sigaran mi unutturur geçmisi?
Sesini duymak istedigindir bazen nefretin,
Bazen de nefretindendir hep bu sessizligin...
Bilir misin? Insan aslinda sevildigi günleri özlüyormus.
Hayat toz pembeyken gözünde bir bok görmüyormus...
Özlenen olmamak, sevilen olmamak,
Hayallerde yer almamak, maalesef mutlu olamamak
Ne kadarda çaresizce.
Bazen duvarlara bos bos bakarsin saatlerce,
Düsünürsün öylece...
Gecelerce uykularin kaçar, ask delice bir kumar.
Benim de seni gibi kapanmayan eski bir yaram var...
Nakarat (Sancak):
Ask yine var,
Yine var, yine var sen giderken
Ask yine var
Yine var, yine var terk ederken
Ask yine var
Yine var, yine var biz biterken
Ask yine var
Yine var yine var.