Sjmörges, ès de mis optrèk, komme oet die witte vlek, Doezend kruuskes langzaam op dich aaf. 'N Eindeloos groat ièreveld, en eed're naam is ènne held. Op eeder kruus zit eine zjwarte raaf. Wat waor het waert om hie dien laeve te vergoaje, Veur een klein land, wovan-ste neet wees dat het 't goaf? Wat waor het waert om hie veur anger luuj te vechte, Terwiel het van dien eige mam neet hej gehaof? Es ich noe kiek nao al die rieje witte kruuskes, Besef ich pas wat geer veur Limburg höb gedaon. Want om de vijand weg te jage, höb geer uch laeve motte wage. En kos geer neet miè nao Amerika truuk gaon. Eeder kruus is ein monument veur ein of ang're vraeme vent, Dae veur os zien laeve haet gegaeve. De meiste amper twintig jaor, sjtonge hie veur os Limburg klaor. "The hell on wheels", die hool hie gènne taege. Fieftig jaor zin veer al vrie, en al dae tied zin zie al hie. Ze goofte alles wat ze koste gaeve. En in de vreuge mörgezon, lik hie "Private Washington". Ich vraog mich aaf, deeg ich dat auch veur dich?