Μες στους δρόμους της Βαγδάτης Είδαν τη κορμοστασιά της και ζηλέψανε Και μια νύχτα δίχως άστρα Πήγαν στα ψηλά τα κάστρα και την κλέψανε Έτσι το 'φερε η Τύχη Και η Ζεχρά σε έναν σεΐχη παραδόθηκε Και για αυτό προς το φεγγάρι Κλαίει κάποιο παλικάρι που προδόθηκε Ζεχρά, πίστεψε με, Ζεχρά Πως πονώ κι υποφέρω Κλαίω και θρηνώ Ζεχρά, με δυο χείλη ωχρά Τ' όνομα σου προφέρω Δεν σε λησμονώ Ζεχρά, με δυο χείλα ωχρά Τ' όνομα σου προφέρω Δεν σε λησμονώ Γύρω μου είν' όλα νεκρά Σου τ' ορκίζομαι Ζεχρά