Yanlış anlamandan korka korka yazıyorum Çok acı veriyor, biliyor musun? Sana karşı kalbimden gelenleri dilimde tutmak Ben senin eşin değil miyim? En rahat seninle konuşmam gerekmez mi? Oysa, o kadar çok korkuyorum ki "Seni seviyorum" demekten "Biliyorum" diye cevap vermenden Aslında hiç böyle hayal etmemiştim Öyle senin olacaktım ki, anlayacaktın her halimden Ama ben sarılıp sana ağlamaktan bile korkuyorum, biliyor musun? "Neden" diye sorunca sen, alakasız şeyler anlatıp yalan söylemekten Doğruyu söyleyip de seni incitmekten Sana dair hayallerimden bile korkuyorum, biliyor musun? Yine kırıp da elimde kalacağı için değil, Bir daha kalbim güç yetiremez diye Oysa telefonundaki ses tonundan anlamalıydım seni nasıl özlediğimi Duymasan da benden, "Eve erken gel" deyişimi Ne yapsam da bir çift güzel söz duyarım diye düşünmemeliydim Umutlarımda kalmamalıydı duymak istediklerim Kısacası korkmamalıydım senden Sana teslim olmuş kalbimden