Mendova pakëz ndryshe Kur u ngritëm më lartë Mos ndoshta një ditë Do ta ndërprejmë këtë varg Ndërruam rroba t'vjetra Ndërruam veten dhe ata Bëmë që të ndalen Të shikojnë me mall Nganim papritur, Ashtu të uritur ngaherë, Në këtë besonim, Shumëçka do të ndërronim këtë herë, Mbërritën të nëntëdhjetat Tatuazh në çdo anë Por sa u mësuam Të biem nga lart A dimë pyes veten Kjo nuk ishte dhuratë Përse kjo vonesë Çdo herë më e gjatë Nganim papritur, Ashtu të uritur ngaherë, Në këtë besonim, Shumëçka do të ndërronim këtë herë, Si ende s'mësuam Këtë doemos duhet ndërruar Si ende s'kuptuam Këtë varg do vazhduar Bankinë, oh. Bankinë, oh.