Το χρώμα κάθε σκέψης -από τον άχθo της γης Τώρα που δεν βλέπει κανείς, κανείς Η κάθε μας φυγή, ίσως να 'ταν όσα έμαθα Μια για κάθε νίκη και άλλη μια για όσες έχανα Ο όλεθρος που ζω, είναι ο όλεθρος που ζήτησα Τον γνώρισα εκ των έσω, και τον μίσησα Και απ'τη μεγάλη σιωπή,βγαίνουμε τρέχοντας μαζί Ο φόβος μου είναι φυλακή που πλέον έχει καεί Όπως έμαθα να ζω, έμαθα να φεύγω, να ξεχνώ Η πρώτη μας πληγή, η πιο βαθιά μας ηδονή Όπως έμαθα να ζω, μόνο όταν παλεύω, όταν νικώ Η πρώτη μας πληγή, από την πρώτη μας σφαγή Όπως έμαθα να ζω, ξέχασα πως πέφτω στο κενό Η πρώτη μας πληγή, ήτανε μόνο η αρχή