Sölnað blóm hinnsti koss Skil ég við þennan heim Reyrður við reipið gróft Vonbrigði ég brást þeim tveim Andardráttur svikin ást Allt hefur enda að gjöf Með titring og hjartaslátt Þögnin svo nuddað rör Nú ég man ljósið sem lyfti mér aftur á bak Og ég man brosið sem ég hélt að mig yfirgaf Borin út er bergmálið Af björtum tónum tónsmiðsins Í kalda gröf í kaðli sig Kominn á endastöð Tárin rauð og svikin tröð Tekist er hönd í hönd Þið vitið að ég reyndi en um leið og ég skemmdi En ég veit ég veit Nú ég man kærleika kynntist en aldrei ég fann Og ég man snerting og faðmlög ef það sem ég ann Nú ég man myrkrið sem þið komuð og hræddið þá Og ég man opnaði augun en alrei ég sá