Mesut sanmak için kendimi ne kağıt isterim ne kalem Parmaklarımda cigaram dalar giderim Mavisinden içeri karşımda duran resmin Girerim, deniz çeker Deniz çeker, dünya tutar İçkiye benzer bi' şey mi var Bi' şey mi var ki havada Deli eder insanı Sarhoş eder Bilirim yalan Hepsi yalan Taka olduğum tekne olduğum yalan Suların kaburgalarıdaki serinliği İskotada uğulduyan rüzgar Haftalarca dinmeyen motor sesi Yalan Ama gene de gene de güzel günler geçirebilirim Geçirebilirim bu mavilikte Suda yüzen karpuz kabuğundan farksız Ağacın gökyüzüne vuran aksinden Her sabah erikleri saran buğudan, buğudan Sisten Aşktan Korkudan Ne kağıt yeter ne kalem mesut sanmam için kendimi Bunların hepsi hepsi faso fiso Ne takayım ne tekneyim Öyle bir yerde olmalıyım Öyle bir yerde olmalıyım ki Ne karpuz kabuğu gibi Ne ışık Ne sis Ne buğu gibi İnsan gibi