Bu ufukta bitiyor yüzün Ve başka bir gökyüzü başlıyor Komşu ellerle sarmalanıyorsun Yanıyorsun Ne kadar övülsen az Avazım çıktığı kadar susuyorum İsmindeki sesli harfleri Mayınlı bir gülümsemeyle Senin karasularında olmak Üstünde ilkbahar bir entari Sanki yeniden Eski bir öyküye başlamak Yüzündeki o billur akşam kahvaltısı Sürgülerken özümü Ne kadarını sustuk konuştuklarımızın?