Starego mistrza pieśń, starego mistrza blues
W powietrzu niesie się
Starego mistrza pieśń
Dzieciaku, trzeba wstać
Dzieciaku, trzeba biec
Bum bęc, czy jak to mówią w Opolu - cios
Szybki start, szoruj stąd, to mój dom
Chodzę se po kwadracie i się biję z cieniem
To mi nadzieję daje i sens, lęki w kąt
Z buciorami won, losu chichot milknie
Słucham se starych trąb, życie staje się ringiem
Prawy prosty, zejście, bo to polskie podziemie
Dostojne drążenie wgłąb prawdy o świecie
Echo starych klątw na trybunach gaśnie
Na klatę biorę błąd każdy popełniony dawniej
Wstawałem po knockdownie, żeby se tańczyć jak Sugar Ray
Wczuwam się w rytm, siup, hyc, hak i sierp
Bend your knees and treat me like a champ
Starego mistrza blues, starego mistrza blues
Bend your knees and treat me like a champ
Jak Roberto Durán, niepokorny, czasem ryknę
Stoję twardo, mam ten styl
Bejływemyszon, menel z misją
Brudny chodnik pode mną
Nade mną niebo gwiaździste
Odrdzewiam moralność wewnątrz
Nie dbam raczej o splendor
Biegam czasem za pengą
Dzień premiery to walka
Trening jest całą resztą
Więc wolę być głupi wśród mądrzejszych, a nie odwrotnie
Zdarza się mylić kierunek, by się przewrócić i w końcu zmądrzeć
Masa książek, plegar na barach i truchtam sobie na szczyt
Żadnych low blows jak Gołota-Bowe, wielka afera i krzyk
Się znam na manewrach, no i gęba nie szklanka
Niby już nie ma młota i sierpa ale codzienna jest walka
W powietrzu niesie się
Starego mistrza pieśń
Dzieciaku, trzeba wstać
Dzieciaku, trzeba biec