بم سر بزن امشب
خود آسمون و تا سنگ فرش کوچه های شهر
بخون آهت بشه هم صدای زوزه های من
اونقدر راه برو تا یادت بره روزه یا که شب
اون که موندت پای من
بم سر بزن گاهی
ببین میدرخشه روی سنگم تاج تنهایی
بت گفتم بودم میرم جوری که نمونه فردایی
پس بزن زیرش بزن زیرِ گریه گه گاهی
تنم یه آرزو ، نترس از آسمون
بدون حالم اینجا آرومه
تنم ی آرزو نترس از آسمون
راهی نیست از خاکم تا خونه
تابستونم مثه زمستونه سرد
دیگه بغضه گره کرده منو چشم رو به شهر
دلم ی زندونِ تنگه واست برس خونه شب
من که صدمو گذاشتم دیگه بشمارم تا چند
قرار نبود یادت بره تنهایی با منه
رفیقم بودی الانم عکس تو قابمه
از اون روزای خوب من همرو یادمه
بم سر بزن که این بد ترین حالمه
بهم سر بزن بیا تو این شب سرد
توی برف و بارون و کولاک و توی درد سر
بهم سر بزن شیکستم از ته قلب
آدمارو بیخیال که شدن باهات همه بد
ساعتامون گذشتن ببخش اگه پر حرفم
هرچی دارم میدم فقط باز بزنی تو لبخند
هرجای دنیا باشی بت میرسم خودم شخص
کلِ زمین کوچیک بودش فقط واسه دو نفر
بهم سر بزن بعد تو این فصلا غمگینن
تازگیا دپرسم از همه جمعا در میرم
کله روزای خوبمون رفت تا فهمیدم
بهم سر بزنی میفهمی ک تنها ترینم
بد میشه حاله من چون تو منو یاد من دادی
مونده واسه من چی بودی رفیقه تنهاییم
سوخته کلِ قلبم گفتنش که با این حرفا نی
تنت یه آرزو ب خوابم سر بزن گاهی
تنم یه آرزو نترس از آسمون
بدون حالم اینجا آرومه
تنم ی آرزو نترس از آسمون
راهی نیست از خاکم تا خونه
صدمو گذاشتم
اولین نفر بود که با موزیکام حال میکرد
اون مثه داداشم بود و مثِ رفیق فابریکم
بده حالم بحث اینه که تنشو تو خواب دیدم
بهش میگفتم بیدار نشی امشبرو باختی پَ
اون رفتش از این شهرو الانم یه جای دوره
برو داشی حال خوب واست آرزومه
از این آسمونا میخوام بدن آرامش ب روحت
تا که رفیقت باز بیاد پیشت واسه تو بخونه
یادت میمونه مث اشکه روی گونه هات ،
مث همون بغضه تو نگات
این آخرا نکرد هیچی رو ب رات
دیدم غمه تو صدات خوبی با بده روزگار
همیشه همینه که زندگی نی سلیقما
همیشنه همینه با غما گره ترینما
راستی یه سر بزن خبر بگیر از اینورا
دیگه غمگینن همه ی شهریورا
تنم ی آرزو نترس از آسمون
بدون حالم اینجا آرومه
تنم ی آرزو نترس از آسمون
راهی نیست از خاکم تا خونه