Złota Warszawa, Paryż północy
I ja
Byłam tu
Noc tętni życiem, świat żyje w nocy
I ja
Żyłam tu
Tańczyłam w rewii, byłam Tacjanną
Dla mnie szaleli, pijani życiem tu
Właśnie tu
Dawno, och dawno
To nie żadna baśń
Pięć lat najdłuższych
Najdłuższych pięć lat
I cóż?
Nadal jestem, jestem tu
Żyłam nadzieją za dnia i nocą
Po coś?
A gdzie tam, nie wiadomo, po co
By przeżyć
Śmierć i gruz
Pył i gruz
Mogłam dorobić w deutsche kawiarni
Tam wciąż płacili, wcale nie marnie
Ja wolę
Pył i gruz
Ale tu
Przesłuchiwali mnie tak, że wyłam
O, wyłam w głos
Lecz się nie dałam i to przeżyłam
Przeżyłam to
Czy mnie obległo coś w oblężeniu?
Czy wypaliło się coś przy spaleniu?
Ależ skąd
Nadal jestem
Jestem tu
Wszystko spłonęło
Runął tamten świat
A ja nie
Nadal jestem
Jestem tu
Wszystko spłonęło
Runął tamten świat
A ja nie
Nadal jestem
Jestem tu
Moje marzenia wszystkie poszły z dymem
Piplaje, rewia, z tym sukinsynem
A ja nie
Nadal jestem
Jestem tu
To nasz nowy świat i nowe marzenia
W tym nowym życiu można dużo pozmieniać
Nie chcę przegapić dziś z tej nowej szansy nic
A tam widz
Tamten świat przepadł
I nic tu po nim
Wszystko dziś
Zbudujemy
Właśnie tu
To ja tu byłam
I ja to przeżyłam
Dzisiaj znów
Z wami jestem
Jestem tu
Pięć lat najdłuższych
Najdłuższych pięć lat
Nie dałam się
Nadal jestem
Jestem tu
Żyję, więc jestem
To nie dawna ja
Ale ja!
Nadal jestem
Jestem tu!
Tak do cholery, byłam tam!
Nadal jestem
Jestem tu