Apokalipsa, koniec, kwita
Tym właśnie żyje literacka świta
Cenzorów dużo, a prawdy mało
Nuda i kłamstwo nam pozostało
Kiedy cię strach wciąż paraliżuje
Że sobie już nie pożartujesz
Dziady w urzędzie, zamiast na scenie
Ocenzurują nam myślenie
Ciemno wszędzie, głucho wszędzie
Nie daj się cenzorskiej mendzie
Kto nie zaznał cenzury ni razu
Nie dostanie ni wódki ni zrazu
Na głowie goździków wianek
W ręku satyry badylek
W cenzurze siedzi baranek
I tuczy sobie tyłek
Ocenzurować, zdjąć i kwita
Na co nam fraza znakomita?
Pomysłów dużo, a miejsca mało
Bagno domysłów nam pozostało
Kiedy cię rząd wciąż paraliżuje
I sama siebie cenzurujesz
Dziady sumiennie nawet na scenie
Zastąpić pragną nam myślenie
Ciemno wszędzie, głucho wszędzie
Nie daj się cenzorskiej mendzie
Kto nie zaznał cenzury ni razu
Nie dostanie ni wódki ni zrazu
Na głowie goździków wianek
W ręku satyry badylek
W cenzurze siedzi baranek
I tuczy sobie tyłek