Баратамын жалгыз
Байланган чачым ынабай калды
Оңго-солго
Оңго-солго
Кулагымдагы обон, башта
Жолумдагы койгон ташта
Ойно
Ойно
Ойно
Ойно
Жанымда бир балдар жанымды койбой асылып алган
Үчөө.
Кой десеңда болбойт булар
Атайын ушитип козгойт.
Унчукпай кой
Унчукпай кой
Алтыга чыкканда апам айткан
Кызым, кыз баласың, абайлагын
Он алтыга чыкканда апам кайталаган
Кызым, кыз баласың, абайлагын
Абайлагын
Абайлагын
Абайлагын
Балким жакшы балдар
Балким бир нерсе түшүрүп алгам
Ким билет?
Ким билет?
Укпагандай болуп атам
Үн чыгарбай бара жатам
Тезирээк!
Тезирээк!
Неге мага асылгандан кайра өзүм уяламын?
Неге?
Неге булар эркин жүрөт, а мен болсо абайлаймын?
Неге?
Алтыга чыкканда апам айткан
Кызым, кыз баласың, абайлагын
Он алтыга чыкканда апам кайталаган
Кызым, кыз баласың, абайлагын
Апам айткан
Эч качан жалгыз кала көрбө, кызым
Апам айткан
Кеч калып жолдо жүрө көрбө, кызым
Апам айткан
Ар-кандай адамдар бар, абайлагын
Кыз баласың, абайлагын
(Жалгыз эч чыкпайт элеңго сен!)
(Кеч кирбестен тез үйүңө кел!)
Апам айткан
Эч качан жалгыз кала көрбө, кызым
Апам айткан
Кеч калып жолдо жүрө көрбө, кызым
Апам айткан
Ар-кандай адамдар бар, абайлагын
Кыз баласың, абайлагын