A chamuscada foi como me alcumaron Porque a pólvora queimou as miñas mans, Toda a revolta vivín entre disparos, As súas pegadas xamais se borraran. Non houbo home ou soldado ao que quixera, Dentro da tropa ningún me namorou, Só a meu pai, eu lle fun leal soldadeira E na contenda unha bala o alcanzou. E cando escoito cantar esta tonada Sinto de súpeto as lágrimas brotar, Pero non choro, pois son son a chamuscada Que por valente, cheguei a xeneral. Eu vin meu pai morrer entre os meus brazos E vin tamén o traidor que o matou, Ao misarábeldinlle catro balazos Coma unha criba deixeille o corazón. Desde aquel día xa non fun soldadeira, Tiven repleta acanana eo fusil, E nas batallas fun sempre a primeira, A balanceirafacíame sorrir. E cando escoito cantar esta tonada Sinto de súpeto as lágrimas brotar, Pero non choro, pois son son a chamuscada Que por valente cheguei a xeneral.