Non quero facer mimos para consolar Non quero palabras para predicar Nen sequera pido unha carta de amor Desas que dan tregua a este corazón. Quero algo que me anime unha súbita emoción. Non quero viaxar a espazos siderais Non quero purismos que me afoguen mais Paso dos que pasan de reclamacións Fuxo dos que fuxen das conviccións Quero algo que me axude Un punto de sedación Algo que elimine a causa desta incomprensión Algo que ilumine un tunel para a evasión E unha mente que fomente as ansias de revolución Eu non quero amnisticios para me esconder Non quero limites nin para exceder I esta meditacion trascendental Sabios dunha sociedade terminal Só quero algo que me alivie un antídoto ilegal Non quero filosofos os que citar Nin xentes que alimenten este malestar Ou bruxas que prometan a gran salvación, Puntos de sutura nin xaropes non Só quero algo que me saque desta desesperación Algo que anime unha súbita emoción Algo que me axude un punto de sedacion Algo que me saque desta desesperacio o o ón. I unha mente que fomente as ansias de revolucion Non quero amnisticios para me esconder, Non quero limites nin para exceder I esta meditacion trascendental Sabios dunha sociedade terminal Só quero algo que me alivie un antídoto ilegal Non quero filosofos os que citar Xentes que alimenten este malestar E bruxas que prometan a gran salvación, Puntos de sutura nin xaropes non Só quero algo que me saque desta desesperación Algo que elimine a causa desta incomprensión Algo que ilumine un tunel para a evasión Algo que elimine a causa desta incomprensión Algo que ilumine un tunel para a evasión I unha mente que fomente As ansias de re I unha mente que fomente As ansias de re I unha mente que fomente As ansias de revolucion