Si het d Musig im Gwäb sit si uf d Wäut isch cho Ihri Gfüeu sy es Orcheschter Gschribe vome Mo-zart-chuglen ihre Träne über ds Gsicht ab Hie ischs e stichfeschte Dolch i ihrem Härz-Schlag- Artig isches Nacht Ohni Sunnenunger-gang-furt grisse mit Gwaut Es git niemer wo re Halt git Niemer Si isch wach i dere Nacht, wach tröimt si no stercher Si het bessers verdient aus ungerem Schleier hüüle i der Nacht Näbuschleierüüle ghört me schreie Halle düre gspänstige stille Wald E gueti Fee und e Trunk und aus wär wider guet Doch es fähle Zuetatedrang und ihre Muet Befrei di grüeni Fee us ihrer Hülle Si macht di Fläsche läär zum sich erfülle Es Stück vo ihrer Seele gäg ne Schluck Glückseeligkeit isch eifach gseit we eim es riise Stück Leid uf d Seele gheit Und si i ihrem Brutchleid Leit e grüeni Flüssigkeit i ihre Geischter-Stunde später Isch di Brut verschwunde Ertrunke wi me seit Dass si im Fluss nid gfunde Isch unbestritte E Geischt