Escoitade ben atentas
A historia que imos cantar
Dunha nena de Amoedo
Que moito deu que falar
Seu nome Pepiña era
Descoñecido seu pai
Era filla de solteira
Moi mal o ía pasar
Un albeite malicioso
Violou á súa nai
Sendo a nena testemuña
Dese acto criminal
Transcorridos nove meses
Tras un parto esgotador
Falecía a nai da Pepa
Que orfa ese día quedou
A partir dese momento
Moi mala vida levou
Coa súa tia Dorinda
Muller cruel e sen valor
Cando tiña doce anos
As ovellas defendeu
Enfrontándose co lobo
Ate que a morte lle deu
Nunca máis será Pepiña
Grazas ao seu gran valor
Chamaranlle Pepa a Loba
Todo o mundo ao seu redor
A vivir vai co seu tío
Home bo de corazón
Que aparece asasinado
A Pepa a culpa levou!
Acusárona sen probas
E nun xuízo a traizón
Condeárona a pasares
Os seus días en prisión
Anos pasa na cadea
Ata que o día chegou
No que coa roupa do cura
Pepa a Loba escapou
Pepa a Loba escapou
Pepa a Loba escapou
Anos pasa na cadea
Ata que o día chegou
Unha vez se atopa libre
Con Lueiro, o seu can
Vai en busca do asasino
Do seu tío, que é o seu pai
Dálle morte ao malnacido
E unha banda creará
Curas, ricos e caciques
De contado a temerán
Así nace a bandoleira
A xustiza pola man
É odiada por señores
Venerada en todo o val
Venerada en todo o val
Venerada en todo o val
Así nace a bandoleira
A xustiza pola man
A xustiza pola man
A xustiza pola man