Canto máis queren esperar? Os que maldicen aos prexuízos enterrar. Cando aprenderán que o valor non está nin na cor nin nas fronteiras. Ser de aquí ou de alá non é razón sen máis de deixarnos de apoiar. Cada paso é o que fai o andar, xuntos hai que camiñar. Cando as diferenzas por nos dar rubor, Agóchanse tras muros por temor, A aquel que nos critica por crer ser mellor. Non hai motivos. Tira de esa venda que non deixa ver, Que sermos diferentes non nos vai facer perder o ser. A vida non esta para deixar correr, Atado por cadeas de prexuízo e fel. Sabes que non hai motivos. E hoxe vou berrar aos catro ventos. Cunha voz que medre ao seu cantar. Hoxe vou a erguerme e ollar para o ceo, Sentir o ar que me empurra. Non hai motivos por sentirte espido cando o resto vai vento a favor, Podes ser azul, violeta, ser unha veleta, ser branco ou marrón, si ou non? Sen timón, podes ser un vento sen control!