Verbas con punta de lume Que chegan a oídos de home e mulleres Tamén de pequenos, Máis tarde ca nunca nos escoitarán. Fartas de tanta censura Que morden as verbas E cengan miradas Un novo horizonte. Aquí cheira raro, ¿Vacío? musical. Sempre soubemos que as nosas estrofas Nunca soarían nesas putas radios, Non vaia ser que espertemos conciencias durmidas. Sinte o latexo ¿mordendo? nas nosas rúas Que perden a chama da nova esperanza Dun mundo novo que está por chegar. Voces que berran sen medo na oscura noite Nos unen con forza, Lembra que o pobo que canta non morre nunca. A nosa voz e o noso ruido Van abríndose camiño