Reclamamos por galegos ós nacidos na lameira, ós que na dorna lixeira Arrincan peixe do mar, ós que no andamio e no xunque Teñen o progreso escravo, Os que tronzan co arado A terra pra facer pan. Somos nós xente que leva Un facho na noite escura, Xente que vai á procura Da súa historia virar. Séculos de fame xorda Na noite pecha perdidos, Afogando a pena en viño, Sen lume pra nos quentar, ó lusco co sacho ó lombo Pra xantar pan e touciño, Co corpo morto, doído, Sempre do carro a tirar. Aldraxados, iñorantes, Pobo sin lei, divididos, Do sangue roxo vencido Os caciques a zugar. Do fondo da nosa noite, Da moura noite dos tempos, Zoan hoxe novos ventos, Os ventos da libertá. Homes de tempos perdidos, Tí labrego, tí obreiro, Tí gandeiro, mariñeiro, Poñeivos a camiñar. Somos nós e soio nós Os donos do noso siño, Abrindo un novo camiño Na busca da libertá. La la ra la la la la la La la ra la la la La la ra la la la la la La la la ra la la la La la ra la la la la la La la ra la la la La la ra la la la la la La la la ra la la la