Ze trok de deur achter zich dicht
Zette een stap in het zonlicht
Wist wie ze was en waar ze vandaan kwam,
Daarom de glimlach op d'r gezicht
Pakte d'r tas en de dag begon,
Sprong op de fiets richting station
Verstond iedereen, begreep ze meteen,
Ook hard van steen smolt voor de zon.
Ze wist waarom je naar d'r kijk,
Ze is minstens zo slim als jij
En nog steeds een beetje verlegen,
D'r is maar eentje zoals zij.
Terwijl de schijfremt krijst en het ijzer kraakt,
Zij de voorruit raak, is het te laat.
Het is niet eerlijk en toch is het zo,
Of je nu wel of niet geloofd,
We gaan allemaal dood.
Het is niet eerlijk en toch is het zo,
Jong of oud, man of vrouw,
We gaan allemaal dood.
Oh, het was een lastige motherfokker vanaf dag 1,
Beroofde zelf eigen familie, skeerder dan iedereen
En de mensen om hem heen,
Werden steeds weer meegesleept,
In zijn problemen
En elke keer was hij het die 't gezeik ontweek
En 't is gemeen en niet eerlijk maar toch is het zo,
Deze man die lachte hard
En pakte rustig z'n ...,
Stapte lam achter het stuur van een gestolen peugeot
En in een klap was hij wakker maar zij in een keer dood.
Het is niet eerlijk en toch is het zo,
We gaan allemaal dood.
Het is niet eerlijk en toch is het zo,
We gaan allemaal dood.
(Het is niet eerlijk)
(Het is niet eerlijk)
Het is niet eerlijk en toch is het zo,
Of je nu wel of niet geloofd,
We gaan allemaal dood.
Het is niet eerlijk en toch is het zo,
Jong of oud, man of vrouw,
We gaan allemaal dood.