De man met de baard vertelde verhalen
Praatte te veel maarja
Dat is waar ze vandaan kwamen
Hij paste niet in een wereld
Waar ware waarde werd toegewezen
Aan de hand van materialen
Hij dwaalde langs grachten
Hoofd naar beneden verdwenen in gedachten
Of zo maar om een binnenpretje lachend
Geen richting in zijn passen
Toch bleef ie door stappen
Hij leefde voor de nacht
Maar was overdag bezig
Hij spacede hem hard
Maar de man met de baard moet ook eten
Zijn nek kon er niet meer tegen
De voorwaarde die er vastzaten aan leven
Deden de rillingen over zijn rug lopen
Kon nog maar net zijn eten kopen
De kost gaf ie aan zijn ogen
Zijn verhalen had ie nodig
Tekstboek onder de arm en go
De man met de baard vond het maar vreemd
Dat niet iedereen verhalen schreef hij was alleen
En omdat hij in een oogwenk verdween
In een bizare karikatuur van wat greep
Was ie tevreden
Schrijven is wat ie deed en
Hij kon niet zonder leven
Dit was zijn reden dus dat
Was alles wat ie nodig had
De man met de baard veroverde kastelen in de nacht
De wereld was wat hij als zijn oesterzwam zag
Wat een TRIP
Van ultieme hoogtes tot de allerdiepst dip
Hij zette het zwart op wit
Epische tragedisch
Donald Duck strips
De man met de baard
Kapitein van zijn schip
(Pianosolo)
De man met de baard
Bleef maar bezig
En de meeste vonden het ineens toch vrij geestig
Het leek alsof ze hem begrepen
En hij dacht
"Neh" dat zal toch niet wezen
Dat ineens zijn reden nu logisch leek
En dan voor iemand anders dan hem in zijn space
Hij was op dreef geen dag ging voorbij
Dat de man niet schreef
Maar nogsteeds bleef het een beetje vaag
De man met de baard was oprecht verbaasd
Hij was niet gewend dat mensen begrepen
Waar zijn vreemde verhalen over gaan
Dus dacht hij
Heel misschien wordt dit verhaal na verteld over jaar of tien
Wat ik dan denk weet ik nu toch nog niet
Dus mijn baard en ik zullen wel zien
(Door de grootste fan van Kapabel...)