Schließlich woor dä Herbst jekumme,
Plötzlich stund e vüür dä Düür,
Noh 'nem endlos lange Sommer,
Enn dämm allerhand passiert.
Vun 'nem Kohkopp, dä durchleuchtet weed
Un 'nem D-Zoch, dä durch Städte fährt,
Bess zo 'ner fussje Katz
Un 'nem lejendäre jrööne Kleid.
Vum Oleander, dä wohl ständig blöht
Un dämm Woot, dat Jott allein jehööt,
Bess zo 'nem Kompass, dä nit funktioniert
Un 'ner Stemm, die durch Labyrinthe führt
Sie ess et Beste, wat ihm je passiert ess.
Dat weiß e janz jenau, op jede Fall.
Un su wie't ussieht, weed dä Troubadour jetz
Met singem Schutzengel zosamme alt.
Es ess nit immer alles rund jelaufe.
Noh zwei Johrzehnte och zovill verlangk.
Doch Schwalve kann mer nit für blöd verkaufe,
Jott sei Dank!
Et joov kei' Driehbooch, keine Airback,
Kein Leitplank un kein Jarantie.
Wenn 'e och nit immer woss, wo't langjing,
Jetz weiss'et, sujar wie.
Hä weiss, hä'ss unvollständig ohne sie
Un dat mir all enorm zerbrechlich sinn,
Dat et birchaffwärts flöcker jeht,
Un dat nit eez sick dämm Novembermorje,
Ahn dämm die Uhr stillsteht.
Vun ihm uss kann dä Winter ir'ndwann kumme.
Doch eins nohm andre, un op keine Fall
Muss mer dat övverstürze, eez ens weed e'
Met singem Engel höösch zosamme alt.
Sie ess et Beste, wat ihm je passiert ess.
Dat weiß e janz jenau, op jede Fall.
Un su wie't ussieht, weed dä Troubadour jetz
Met singem Engel höösch zosamme alt.