Ik weet het zeker, het komt harder dan hard aan Door meer te zwijgen dan te spreken Maar wat heb je daaraan? Toch zo onzeker, want je weet nu dat het wrang smaakt Om meer te zwijgen dan te spreken Maar waar komt dat vandaan? Ik heb nood aan adem zo hard Oh, dit loopt weer uit de hand Ik heb nood aan adem zo hard Dat het echt niet anders kan Ik loop weg van alles Zolang ik hier nog adem haal Ik loop weg van alles omdat Wie ben ik zonder haar Was ik maar één dag langer gebleven Kan het nog even? Geef me nog één kans voor vergeten Kan het nog even? Mijn hart doorweekt, voelt vreemd, zo onvervangbaar Ik wil verdwijnen, ik wil weten of het zonder mij gaat Ooit zal ie breken, iets zegt me dat ik kans maak Niets meer te krijgen, maar ik geef en is dat dan verward Ik heb nood aan adem zo hard Oh, dit loopt weer uit de hand Ik heb nood aan adem zo hard Dat het echt niet anders kan Ik loop weg van alles Zolang ik hier nog adem haal Ik loop weg van alles omdat Wie ben ik zonder haar Was ik maar één dag langer gebleven Kan het nog even? Geef me nog één kans voor vergeten Kan het nog even? Was ik maar één dag langer gebleven Kan het nog even? Geef me nog één kans voor vergeten Kan het nog even?