Taupadaka, bihotzekoaren mugan Egun argitan zulo ilunenean Onartu ezinik errealitatea Duintasuna, harrotasuna desagertuz doaz Hainbeste akatsen ostean zelan barkatzean pentsa Maite dituzun horiek, nahastean Ohiturak aldatu ezin eta ikasi ezean Banan-banan urrundu alboan zeudenak Amildegi ertzean, ziztada etengabea Zainetan, saminak itotzean Begiradek txiki egiten zaituzte Bueltaka, itsututa norabidea galduta Hainbeste akatsen artean, galduta Ez dituzu jada bereizten egia eta gezurra Eskua luzatu zizutenen besoa Urratzearen lotsak ustelduta Hainbat jarreren atzean, izkutatuta Kolokan jartzeko beldurraz gizontasuna Milaka bidetatik itzultzeko aukeraz Maite zaituzten horien magalera