Έχω ένα φόβο για φίλο Να μου κρατάει συντροφιά Και όλα όσα θέλω να γίνω Να μου μιλάει για αυτά Μου λέει τ' αστέρια είναι άνδρες Άνδρες που πέφτουν στη γη Και πως το μόνο τους λάθος Ήταν μια σκάρτη ευχή Ευχή που μοιάζει κατάρα Και πάντα θα σε κυνηγά Άλλο κακό μη σε βρει Στο δρόμο σου μπροστά Όταν μιλούν θα σωπαίνεις Κι όταν γελάνε θα κλαις Και μόνο τότε θα μάθεις Πως είναι να πεθαίνεις τις νύχτες αυτές Νύχτες που δεν ξημερώνουν Νύχτες που δεν θα αρνηθείς Να προχωράμε μαζί, να προχωράμε μαζί Μέχρι το τέλος του κόσμου Και πάλι από την αρχή Να προχωράμε μαζί, να προχωράμε μαζί ♪ Κάτω απ' το δέντρο να σταθώ, λίγο να ξαποστάσω Κι από τα σπλάχνα του νερό, να πιω να ξεδιψάσω Γιατί έχω δρομο μακρύ, μέχρι να βγουν τα αστέρια Κάθε φωτιά τους διαρκεί με χίλια καλοκαίρια Θα 'ναι η ανάσα μου βαριά, το βήμα μου μεγάλο Και όλα ως τώρα αγάπησα, μαζί μου θα τα πάρω Εκεί που πάω δεν έχει γη, χειμώνες, καλοκαίρια Θα 'μαστε μόνοι εγώ και συ, να πέφτουμε απ' τα αστέρια Εχω ένα φόβο για φίλο Εχω ένα φόβο για εχθρό Να με κρατάει ζωντανό, να με κρατάει ζωντανό Κι όσα δε θέλω να γίνω, κι όσα δε θέλω να δω Θα με κρατάν ζωντανό, θα με κρατάνε ζωντανό