Απ' την κλειδαρότρυπα τα βράδια με κοιτάς 'Οταν κοιμάμαι μεσ' το αυτί μου ψιθυρίζεις Kαι τον καπνό μέσα στα μούτρα μου φυσάς Για να ζαλίζομαι, να βλέπω παραισθήσεις Να βλέπω κόσμους που δεν έχω ξαναδεί Φάτσες χαρούμενες στα πρόσωπα του ήλιου Μία σταγόνα όμως δε φέρνει τη βροχή Και χίλιες από αυτές δε λιώνουν το κορμί μου Πάνω στα σύννεφα Πάνω στη ράχη σου ν'ανέβω, να σταθώ Δώσ' μου φτερά για να πετώ, δώσ' μου τη δύναμη Δώσ' μου το χέρι σου να κρατηθώ Και να χορεύω σα να μην κοιτάει κανείς Ένα τραγούδι που ποτέ δε θα τελειώσει Φύλακα άγγελε δώσ' τα κλειδιά του ουρανού Πριν έρθει το πρωί και πάλι με προδώσει Και να γυρνάει, να γυρνάει, να γυρνά Μη σταματάτε ρε, δε θέλω να κατέβω Μία σταγόνα ίσως να είναι αρκετή Να σπάσει το γυαλί που τόσο προστατεύω Πάνω στα σύννεφα Πάνω στη ράχη σου ν'ανέβω, να σταθώ Δώσ' μου φτερά για να πετώ, δώσ' μου τη δύναμη Δώσ' μου το χέρι σου να κρατηθώ