Κάθε φορά που προσπαθώ, ν' ανέβω, πέφτω κάτω Μάλλον δε θέλω να πετώ, μ' αρέσει εδώ στο βάλτο Να πλατσουρίζω στα ρηχά, τιπότα μη με νοιάζει Κι οι μέρες έτσι να περνούν, χωμένος μες στη λάσπη Ν' αράζω γύρω απ' τη φωτιά, να καίω ό,τι με καίει Ο μήνας να 'χει πάντα εννιά και να 'ναι καλοκαίρι Να 'χω μια ντόπα να καλύπτει ολές μου τις ανάγκες Και τα παλάτια τ' ουρανού να γίνουν όλα στάχτες Κι όσα χρειάζομαι Μαζί σου να μοιράζομαι Κι όταν κουράζομαι Γυρνώ πλευρό και παίρνω δυο ρεπό Ό,τι κι αν έχτισα Το γκρέμισα κι ηρέμησα Και πλέον σαν πρίγκηπας θα ζω Κι όσα χρειάζομαι Μαζί σου να μοιράζομαι Κι όταν κουράζομαι Γυρνώ πλευρό και παίρνω δυο ρεπό Ό,τι κι αν έχτισα Το γκρέμισα κι ηρέμησα Και πλέον σαν πρίγκηπας θα ζω