Μες στην πόλη έμαθα να ζω, το τσιμέντο να πατώ Τους φίλους μου ν' ακολουθώ Και τους εχθρούς μου να χτυπώ Να μεγαλώνω να γελώ Να μην φοβάμαι πια σαν ζω Να παίρνω ό,τι μου ανήκει, ξέρω τι ζητώ Δώσ' μου αλητεία ή θάνατο ♪ Τα λάθη μου να μην ξεχνώ και τις πληγές μου να μετρώ Να 'μαι το μαύρο πρόβατο και να αγαπάω όσο μισώ Θα πέσω αλλά θα σηκωθώ κι αν φύγεις θα 'μαι πάλι εδώ Το ξέρεις πως θα χάσεις, δεν θα σ' το ξαναπώ Δώσ' μου αλήτεια ή θάνατο ♪ Απ' τον νότο στον βορρά Δύση κι Ανατολή, όλοι με μία φωνή Για όσους δεν λύγισαν, δεν σκύψαν το κεφάλι Για όσους μείναν αληθινοί Δώσ' τους, αλητεία ή θάνατο Δώσ' τους, αλητεία ή θάνατο Δώσ' τους, αλητεία ή θάνατο Δώσ' τους, αλητεία ή θάνατο