U ba jeta monoton nuk po m'rrihet me kerkon
Edhe ti do t'me beson kur ket kang e ngon
Jo nuk jom tu t'kre kur thom ket jet du me nderpre
Perveq kti mikrofonit skom me kan ndjenjat mi shpre
Po boj be kaniher nalna e menoj
E kqyri jeten tem e thom qa dreqi jom ka boj
Paramenoj qysh me thez e me ja ni eren barit
Qat her e vertetoj qe sjom ka boj sen te karit
Isho njerzt perreth meje do punojn e do veq rrin
E do qishtu sikur un kqyrin qysh me hek merzin
Qat her e kapi fleten edhe pse nuk shkrujn kta lapsa
Nese na jetojm ne ferr athu qysh ashte parajsa
Kur te vdes athu dikujt kom me i mungu
Athu dostat qe jom rrit me ta kan me me harru
Athu kta athu ata athu najsen jom ka thom
Athu a je ka me kupton qe u bo jeta monoton
Bona tona senet qe dikushi mun i bon
Po apet dyqysh spe don u bo jeta monoton
A vetem une jom merzit apo edhe ti ksi soji
Se kom pa monoti po jo edhe qesi lloji
Kalojn ditet njo ka njo kurse nuk ndryshoj aspak
Kurr sem ka shku menja qe bohet jeta kaq bajat
Qe munet njeri normal me ardh ne ket dit
E vetmja menyr qe me hesht ashte me bertit
Se jom gati me pelcit kta po ta thom me zemer
Se po m'duket jom mush dinamid prej hundes derin n'themerr
E po du me eksplodu krejt botes mi tregu
Qe nje pjes e trunit tem po do mu ju shkatrru
Rruges qe jom tu shku po me doket m kan lan ment
Se fjalt qe jom ka i thom i thot veq njeri trent
Po skom qka boj haver ndoshta edhe kom kaplu
Ajo nuk do te thot qe tash ti smunesh mem kuptu
Se ka dhe ksi si une qe e din qka jom ka thom
VIKTOR bire qat refren se u bo jeta monoton
Bona tona senet qe dikushi mun i bon
Po apet dyqysh spe don u bo jeta monoton