¡Fita aquel branco galán, Olla seu transido corpo! É a lúa que baila Na Quintana dos mortos. Fita seu corpo transido, Negro de somas e lobos. A lúa está bailando Na Quintana dos mortos. ¿Quén fire potro de pedra Na mesma porta do sono? ¡É a lúa! ¡É a lúa Na Quintana dos mortos! ¿Quén fita meus grises vidros Cheos de nubens seus ollos? É a lúa, é a lúa Na Quintana dos mortos. Déixame morrer no leito Soñando con froles d'ouro. A lúa está bailando Na Quintana dos mortos. ¡Ai filla, co ár do céo Vólvome branca de pronto! Non é o ar, é a triste lúa Na Quintana dos mortos. ¿Quén brúa co-este xemido D'imenso boi melancónico? É a lúa, é a lúa Na Quintana dos mortos. ¡Si, a lúa, a lúa Coronada de toxos, Que baila, e baila, e baila Na Quintana dos mortos!